Laatste MTX kuur!

Gisteravond hebben we alle spulletjes bij elkaar verzameld. We moesten vannochtend alleen nog boodschappen doen, een rekenboekje ophalen van school en dan de auto inpakken. Om 8.45 zijn we op weggegaan naar het UMCG. De reis ging voorspoedig. We hebben het rustig aan gedaan. Lekker genieten van het mooie weer in de Twingo met het dak open. We stonden anderhalf uur later bepakt en bezakt op de poli. Kai mocht meteen een plasje inleveren. Even later kreeg hij de vingerprik en kwam de mondhygieniste de mond van Kai inspecteren. Alles was in orde. Leuco's; 3,4, Hb; 7,6, Trombo's; 179 en pH urine; 8,0. Allemaal mooie cijfers voor iemand die aan het kuren is, volgens dr. de Bont. We mogen dit weekend hier overblijven. De vervolgafspraken zijn voor blokje 4 en het begin van het standaard/onderhoudsblok gepland. Jonah en Danisha hebben we ook gezien en gesproken. Ze werden natuurlijk vergezeld door hun ouders. Jonah en zijn ouders zouden dit weekend te horen krijgen in welk risicogroep Jonah zit. Door onbekende reden was dit nog niet bekend. Zij moeten nog twee weken in spanning wachten. Danisha was erg misselijk geworden door de gift vincristine. En zij moest nog in de middag voor de lumbaalpunctie. We hadden met haar te doen. Kai heeft van haar op de poli een steen in de vorm van een hartje gekregen met de opdruk:"je bent een kanjer". Erg attent en lief van haar. Op het ODBC zagen we allemaal bekende gezichten. Martina en Martine van de anesthesie waren present. Ook Dugla en de dame waarvan Kai de bekers heeft gekregen (haar naam is me even ontschoten) waren er. Over 2 weken wordt Kai geholpen met Candy Crush op de IPad om op level 300 en nog wat te komen (zo ver is dr. Martine al, maar ze komt nu niet verder). Kai gaat haar helpen om verder te komen. Het duurde een tijdje voordat wij aan de beurt waren. Voor ons gingen waarschijnlijk eerst de kinderen die zowel een lumbaalpunctie als een beenmerg punctie kregen. Kai ging weer als vanouds rustig onder narcose en de punctie was zo gepiept. Ook het wakker worden ging snel. Ik kon merken dat Kai weer volop aan het sporten is geweest. Zijn hartslag in rust was namelijk ergens tussen de 60 en 64. Het alarm van de monitor ging geregeld af. Danisha was kort na ons aan de beurt. Bij haar ging de punctie ook vlot. Hopelijk knapt ze snel weer op en kan ze snel naar huis. We moesten een tijd wachten voordat we naar de afdeling konden. Het was er erg druk. De moeder van Danisha en ik hebben de tijd volbracht met kletsen. Uiteindelijk konden we terrecht op de afdeling. We delen ook dit weekend de kamer met Jonah. Dat wordt weer gezellig. Om ongeveer 16.00 ging de MTX-kuur aan. Kai is nu rustig aanwezig. Hij eet en drinkt niet geweldig, maar hij plast tot nu toe wel erg goed. Hij vermaakt zich in de avond met het kijken van filmpjes op de IPad.