Home sweet home...

Na 4,5 week weg te zijn geweest zijn we gisteravond eindelijk weer thuis gekomen... Wat een avonturen hebben we beleefd! 

Na de fantastische week in villa pardoes, de lekkere vakantie in de mooie franse alpen en een super racedag gingen we op pad naar de Lutte. We zijn daar 4 dagen gebleven. En ik kan je verklappen: voor bikiniweer hoef je niet naar zuid Frankrijk, het kan ook gewoon in de Lutte... Het waren 4 heerlijke dagen vol zwemmen, spelletjes doen, snoepen, nog een keertje uit eten... Maar het allerbelangrijkste was wel het gezellige gezelschap van Bianca, Peter, Nienke en Anne-Fleur. De kids klikken gewoon erg goed samen en de ouders ook, dus dat was super gezellig! Zeker voor herhaling vatbaar.

Op vrijdag moest Kai wel even naar het ziekenhuis voor controle. Helaas waren de waardes dit keer wel behoorlijk hoog, waarschijnlijk omdat wij allemaal een camping-verkoudheidje hebben... Omdat hij altijd goede waardes heeft mochten we, na overleg met Groningen, toch gewoon nog even 2 weken aankijken zonder verandering van dosering. Hopelijk vrijdag a.s. Betere waardes...

Zondagmiddag gingen we via ons eigen huis (even lekker douchen...) naar camping Starnbosch in Dalfsen. Ook super! En ook hier weer (meestal) bikiniweer. Maandag 21 juli was wel een dag vol regen, maar dat gaf niets want wij gingen naar Hengelo om opa Steenberg te feliciteren met zijn 70e verjaardag. Ook hier een hele gezellige middag. En onze mooie en gezellige nichtjes Robbin en Daniek waren er ook, dus dat was extra gezellig (en stiekem had ik er hele goede oppas aan voor Mika). Papa moest wel weer werken vanaf dinsdag, maar de kids en ik hebben ons prima vermaakt met heel veel zwemmen, spelletjes doen, shoppen in zwolle en ommen (het geld van opa en oma Steenberg voor het rapport moest natuurlijk wel (deels) uitgegeven worden). Vrijdag ging papa voor 3 dagen de weekenddienst in, en toen kwamen opa en oma Vinke gezellig langs. Ze hadden een hotelletje geboekt in Dalfsen voor 2 nachten en kwamen gezellig langs. Erg leuk! Het weer zat een beetje tegen (het plenste eigenlijk gewoon heel erg...) maar dat mocht de pret niet drukken. Lekker op stap in dalfsen, heel veel spelletjes onder het schaduwdoek (dat soms ook regendoek was...), een prachtige autorondrit langs landgoederen, een rondleiding van papa door het nieuwe isala ziekenhuis en als afsluiter lekker samen uit eten. Super leuk. Daarna gingen Kai, Vico en ik weg voor de gewonnen zeilvakantie, maar daarover in een ander blog meer... Dat was zo cool, dat verdiend een eigen blog...

Helaas hebben we ook nog slecht nieuws. In Villa Pardoes hebben we een prachtig mooi meisje leren kennen met een progressieve ziekte. Ze lag ondertussen al hele dagen op een bed maar werd door haar liefdevolle ouders overal mee naartoe genomen. Ze was erbij met de opnames van de cd, de voetbalwedstrijd, het ontbijt, de spelletjesmiddag enzovoort... Voor ons volledig onverwachts is ze ruim 2 weken na villa pardoes helaas al overleden, ze was nog maar 13 jaar oud. We voelen ons bevoorrecht dat we haar hebben mogen leren kennen en houden haar herinnering levend! Lieve Romy, rust zacht...