Had ik al gezegd dat ik heel erg moe ben?

Woensdag heeft Kai weer de hele dag op de bank gelegen. We zijn wel een paar keer samen naar buiten gegaan, maar dan wel met Kai in de wandelwagen van Mika en Mika in de buikdrager... Kai heeft ook nog even voor het raam van zijn klas gezwaaid, zodat ze kunnen zien dat het verder wel goed met hem gaat maar dat hij alleen heeeeel erg moe is. Even een rondje in de wandelwagen maakt hem alweer zo erg moe, dat hij daarna weer lang op de bank ligt. We zijn er nu wel achter dat van alle chemo's Kai gewoon het heftigst reageert op de vincristine. Zijn hele lijf is moe en hij draait elke 15 minuten op de bank om om maar weer even lekker te liggen. Hij heeft 's middags zelfs even geslapen!

Aan het einde van de ochtend kregen we bezoek van opa en oma Vinke. Zondag waren opa en oma Steenberg al op bezoek geweest en nu  had Kai erg veel zin in bezoek van oma en opa Vinke. Die schatten zetten dan alles aan de kant en hup, daar staan ze plots voor de deur. Ze zijn lekker lang gebleven en hebben lekker meegegeten (we aten spaghetti en dat lust opa niet dus dat krijgt oma alleen als ze een keertje hier eet). 

Woensdagavond had Kai weer even een woedeaanval. Je zag het opbouwen, het moest er echt even uit. Zo sneu, om je mannetje dan zo machteloos te zien huilen omdat hij ook wel weet dat hij niet zichzelf is maar het gewoon niet kan bijsturen. Ik heb toen ook wel even een traantje met hem gelaten. Hij viel daarna wel lekker in slaap, tot 5.20 uur.... Hij kwam toen bij me (erwin was al op) en vertelde al heel lang wakker te liggen. Ook dat doet de dexa... Lekker naast mama sliep hij echter zo weer in en hij werd pas om 8.10 uur wakker....

Donderdag was hij compleet lusteloos. Ik was thuis en aan het werk, hij probeerde zichzelf te vermaken. Maar veel verder dan tv kijken en vaak roepen dat het saai was kwam hij niet. Elke suggestie van mijn kant om even wat ander te doen was verkeerd. Om 11.15 uur bedacht hij dat hij wel even naar buiten wilde. Ik heb dus gauw de wandelwagen gepakt en we hebben even samen een rondje gelopen en wat boodschapjes gedaan. Verder heb ik hem laten ervaren hoe ontspannen het bad is. Dat vond hij heerlijk, voor 10 minuten... Toen was ook dat saai.... Aan het einde van de middag ben ik maar iets eerder gestopt en heb ik geprobeerd hem naar buiten te krijgen. Lukte eerst niet, maar uiteindelijk ging hij toch naar buiten. Eerst een stukje met mij, daarna met buurvrouw Jolanda (die eigenlijk al aan het koken was maar de hele boel zacht zette om even aan Kai zijn wens te voldoen...). 's avonds kraamvisite van Mieke en haar dochter. Mieke is een collega van Erwin en een kei in borduren. Ze bracht gave handdoeken voor alle jongens mee, met voor Kai en Vico het logo van De Zweef.  Bij het naar bed gaan weer even een woedebuitje van Kai, maar deze viel mee... 

En nu is ons mannetje met Erwin weer op weg om zo'n shot van die vervelende vincristine te halen. Woep-spul is het... Maar dit is volgens alle protocollen de allerlaatste chemo via zijn vapje, we hebben na vandaag alleen nog maar tabletten, dus even nog een paar weken op onze tanden bijten en dan zitten de geplande zware weken erop...