Het was weer leuk, leuk, leuko, leuk!

Dinsdag zijn we lekker naar de kinderboerderij Dondertman geweest. Lekker weer, niet al te druk, helemaal goed. De jongens hebben zich prima vermaakt op de skelters, de springkussens en met de dieren. Mika vond het geweldig op het springkussen. Woensdagochtend had Kai een basketbaltoernooi en ik had me opgegeven als 1 van de coaches. Het was super gezellig en het ging ook nog eens goed! Ze werden 8e van de 19 teams. Netjes, toch? 'S middags gingen ze naar een bouwmiddag met nieuw bouwspeelgoed, LaQ. Toevallig waren Daan en Luuk uit groep 5b en Luuk uit Vico zijn klas er ook, dus het werd heel gezellig. 'S avonds zijn we lekker uit eten geweest bij restaurant Pan, helemaal lekker! Mika hield het goed vol en at van alles wat mee. Sushi met zalm, mihoen, stukjes kip, sperzieboontjes en fruit en lange vingers als toetje, hmmmmm. Donderdag ben ik even met Kai naar het centrum geweest voor wat nieuw ondergoed voor hem, mooie stickers voor op de muur van Vico en Kai en sokken voor Mika (wat is dat toch lastig om passende sokjes te vinden voor kleintjes...). En vrijdag hebben we met zijn 5-en een eindje gefietst, beloond met een knabbelstengel van bakker bart. 'S middags weer even snel bloed prikken en een controle door dr. Shabo (de leuko's weer iets aan de hoge kant, maar nog binnen de grenzen, dus weer op dezelfde voet verder).  Daarna gingen papa en de grote jongens naar de legofilm, want papa had natuurlijk nog een belofte in te lossen. En vanochtend lekker ontbijten bij de intratuin, waarna Kai vanmiddag nog een kinderfeestje heeft van Sara en Iva en Vico zich prima vermaakt in de buurt. Morgen nog een verjaardagsfeest van oma vinke en de week zit er alweer op! Maar wat een leuke week was dit...

Kai deed het allemaal prima, al werd hij in de loop van de week steeds vermoeider. Vooral de drukbezette woensdag hakte er goed in. Hij geeft dan steeds aan dat hij moe wordt in zijn beentjes. De vaste vrijdag naar het ziekenhuis begint hem ook wat te vervelen. Hij was even vreselijk verdrietig en boos en gaf aan het niet leuk te vinden dit elke week te moeten. Het vingerprikken ging echter prima (hij moest er 2 omdat het bloed niet zo goed stroomde, waarop Kai wist te vertellen dat dat betekent dat zijn trombo's dan hoog zijn ( dat is goed)  en dat klopte ook...). In het ziekenhuis zei hij dat hij het fijn vindt om af en toe iets alleen met mij te doen. Ik natuurlijk ook, maar liever was dat niet het samen op pad gaan naar het ziekenhuis.... Maar mooi natuurlijk dat hij dat als quality time ervaart...