Vakantie!!!

Dinsdag, woensdag en donderdag had Kai na het opstaan toch nog wel een beetje last van de chemo van maandag. Hij vroeg elke ochtend om een zofrannetje (anti-misselijkheidstabletje) en twijfelde elke ochtend of hij wel naar school wilde. Uiteindelijk ging hij dan wel, vaak met de rolstoel, en in de loop van de ochtend ging het elke dag steeds beter en werd de rolstoel omgeruild voor de krukken.

Dinsdag hebben we nog bezoek gehad van de juffen van Vico, de meester van Kai en de schooldirecteur. We hebben gezellig beschuit met muisjes gegeten en er waren alweer kadootjes voor alle 3 de kinderen. Super leuk! Woensdag hadden we verjaardagfeestje van de buurmeiden Lotte en Fleur (Vico had eerst nog een kinderfeestje) en op dat feestje was nog een meisje met krukken. Kai had het er later een paar keer over, vond het blijkbaar erg fijn dat hij niet de enige was. Ook vertelde hij dat hij was gepest in de speeltuin een straat achter ons. Kinderen hadden hem raar genoemd. Hij zat er niet heel erg mee, maar begon er wel een paar keer over en zocht wel bevestiging dat hij natuurlijk helemaal niet raar is. Donderdag was de laatste schooldag. 'S avonds zijn de jongens ontzettend laat naar bed gegaan, omdat we met zijn allen de film dumb en dumber hebben gekeken. En vandaag ben ik met mijn 3 kleine mannetjes en ons buurmeisje Lotte naar de kinderboerderij Dondertman geweest. We waren hier een paar weken geleden ook en toen kon Kai alleen een half uurtje in de rolstoel rondgereden worden. Nu heeft hij alles weer gedaan, bijna als vanouds: op de skelters, op het springkussen en airkussen, op de tokkelbaan en het klimrek. Toen we weg wilden hadden we wel autopech: de auto startte niet. De anwb gebeld en die waren er al binnen 15 minuten. Nadat hij ook een paar keer tevergeefs had geprobeerd lukte het opeens wel, hij noemde het het jomanda-effect... We hebben de auto dus stationair laten draaien en ik ben snel naar huis gereden. Nu hier maar eens bekijken wat dat is geweest, de computer van de wegenwacht gaf namelijk geen storing aan... Voorlopig lijkt hij het weer te doen maar normaal is dit natuurlijk niet...

En dan al die kadootjes... We worden nog steeds zo verwend! Van de overburen kreeg Kai een gave politiepet, van een vriendin van mij uit mijn studietijd via de post wat leuke knutseldingen (stiften, etui en schrift) voor tijdens het wachten in het ziekenhuis, de donald duck kwam gisteren weer en vandaag bracht de post een pakketje uit Limburg van een oud-collega van papa waar we af en toe nog een gezellig weekend mee organiseren (weer een gaaf spel van smart games en een lieve knuffel voor Mika). En net had papa vanuit collega's van het ziekenhuis nog hele leuke kleren voor Mika mee, waaronder een coole korte broek die hij met dit weer gelijk aan kan... We zijn de vakantie dus goed begonnen en hopen hem in deze opgaande lijn verder te kunnen voortzetten, af en toe afgewisseld met een ziekenhuisopname, maar daar denken we nu nog even niet aan, we hebben ook daarvan nog een week vakantie...