Toch aan de sondevoeding....
8 mei 2013 - Groningen, Nederland
Vanochtend zijn Kai en ik naar Groningen gereden. Kai was erg moe en heeft de hele weg geslapen. Hij heeft 's ochtends nog wel 2 boterhammen gegeten met muisjes, al vind hij eten en drinken wel een beetje eng omdat hij de sonde nog voelt zitten.
Uit de kweek van vrijdag is geen bacterie gekomen. Vandaag is weer een kweek weggegaan voor virussen en tevens is bloed weggegaan om diverse waarden te bekijken. Ook is de dietiste langs geweest. Zij schrok erg van hoeveel Kai vermagerd is en stelde voor gelijk met sondevoeding te beginnen. Hij gaat ook voeding krijgen via zijn Vap. Die voeding gaat dan helemaal niet via de darmen maar komt rechtstreeks in zijn bloed. De reden daarvoor is dat zijn darmen dat zeker niet kunnen laten langslopen. Verder had hij ook een laag gehalte van ik dacht kalium, waardoor hartritmestoornissen kunnen ontstaan. Dat gaan ze dus ook bijgeven. Hij kiest er nog steeds voor om zijn medicijnen als tabletten te blijven slikken in plaats van als drankje via zijn sonde. De chemo's zijn vandaag wel gewoon gegeven, dat gaat de eerste 33 dagen gewoon door... Bloedwaarden waren leuko's 0,9, hb 6,2 en trombo's 159.
Kai slaapt de hele dag, hij is erg vermoeid en heel erg verzwakt. Hij eet en drinkt vandaag zelf weinig, maar dat is nu niet zo erg. Zoals het er nu uitziet zijn we wel weer een paar dagen in Groningen, gaat waarschijnlijk wel een dag of 5 duren...
Erwin heeft gemaild dat Mika vandaag maar liefst 3100 gram woog. Zo langzamerhand wordt het een lekker dikkertje... Erwin red zich prima met de beide jongens, al is ook dat natuurlijk best wel druk...
Hopelijk sterk je snel weer aan in het ziekenhuis en ben je binnenkort weer samen met papa vico en Mika.
Veel liefs en een dikke knuffel van ons,
Marry,Eric, Thomas en Joep
we denken aan jullie... hele dikke knuffel voor jullie van ons!!
Wat vervelend dat je weer bent opgenomen.
Hopelijk kun je weer een beetje aansterken en zien wij je gauw weer thuis.
Groeten Familie Hosmar
het is niet leuk dat jullie nu in Groningen moeten blijven... maar dat hadden jullie al wel verwacht he. Ze kunnen je daar wel goed helpen, rust maar goed uit. we denken aan jullie.
knuffels
bart, ingrid, marilyn en isabelle
Heel veel sterkte, hopelijk sterk je snel weer aan en kun je weer naar huis!
liefs familie van der Wal
We hopen dat het snel weer wat beter met je gaat.
Groetjes ook aan mama, van Peter, Bianca, Nienke en Anne-Fleur
Wat ben je dapper zeg! Ik denk heel veel aan jou en hoop dat het heel gauw beter gaat!
Dikke knuffel, Debbie