Langzaam, maar zeker gaat het steeds iets beter.
13 mei 2013 - Groningen, Nederland
Gisteren is Kai veel wakker geweest. Hij heeft TV en een film gekeken, maar hij heeft ook in een paar uur +/- 12 puzzels gemaakt. De TPN voeding (via het infuus) is verlaagd, de vetten via het infuus gestopt en de sondevoeding verhoogd. Vandaag is het laatst genoemde nog verder opgehoogd. Nadeel is dat hij geen honger gevoel krijgt en nog steeds niet zelf gaat eten. Daar staat tegenover dat hij vanochtend al wel 27,5 KG was. De Glucose in het bloed is verhoogd, maar dit is geen reden voor actie. Vanochtend had Kai wat opstart problemen. Hij heeft veel gedommeld, zodat hij energie gespaard heeft om een uurtje met de UMCG juf wat schooldingen te kunnen doen. Morgen doen we dat weer.
Ik heb Kai het trieste bericht gebracht over het inlaten slapen van Laika (onze hond), omdat ze oud en slecht ter been was. We wilden haar niet laten lijden, hoewel we aan haar niet kon merken dat ze pijn had. Zoals zij op ging staan en ging liggen, moest het haar wel pijn doen. Kai hield zich er goed onder en begreep onze beslissing wel. Na een tijdje het allemaal verwerkt te hebben, was zijn vraag: Krijgen we nu een tweede poes? Tja, wat moet je hier nu weer mee?
Het gaat er naar uit zien dat we deze week naar huis kunnen met behulp van een sondevoedingsschema. Vrijdag gaat Kai beginnen met een afbouwschema van de prednison. De ciproxin blijft door gaan. Vandaag of morgen ga ik de sondevoedingspomp leren bedienen. Het ontslag is onder voorbehoud. Kai moet wel blijven groeien en we moeten nog officieel bericht krijgen van de dokter. Wanneer we zouden mogen is ook nog niet bekend. De spanning wordt opgevoerd.
Kai, kanjer, goed dat je al zoveel bent aangekomen zeg! En wat fijn dat je dus weer les hebt gehad, ik weet hoe fijn jij dat vindt... Kanjer, wordt nog maar snel nog wat dikker!
Lieve groetjes van mama
Ook hebben we gisteren natuurlijk jou(Kai) en Erwin gemist bij oma's verjaardag. Als jouw gezondheid het toelaat moeten we het maar dunnetjes overdoen,wat dacht jij!
dikke knuffel van ons xxx
Moet ik de Romeinen maar weer eens op gaan trommelen om te helpen alle akelige, nare en vieze dingen uit de weg te ruimen?
Dan zeggen we:"Grijp de wapenen"!
Aanvallen!!!!!
Je kunt ook in Groningen inloggen op Acadin en ze tevoorschijn halen als je ze nodig hebt.
Wat sneu om te lezen van Laika. Vreselijke beslissingen zijn dat én het kon er ook nog wel bij. :-(
Fijn dat de jongens het zo goed begrepen.
En tja, die tweede poes... wel gezellig natuurlijk. ;-)
@Kai,
Goed op weg met de kilo's!! Hartstikke trots op je.
Liefs,
Babette
allereerst wat fijn dat je weer bent aangekomen Kai, dat gaat weer de goede kant op :-)!! Hou vol hè kanjer!!
En wat verdrietig met Laika... soms moet je die keuzes maken maar daarom niet minder verdrietig.. raar om haar niet meer onder de trap te zien liggen als we komen. Sterkte, het was echt een lieve hond!
We lezen elke dag de verslagen wel even en de kinderen willen heel graag een keer komen, maar dat houden we gewoon tegoed ;-)
Hou jullie taai allemaal en we blijven positief!
Veel liefs van ons vijfjes!
Fijn om te horen dat het beter met je gaat. Vandaag zijn we weer naar school geweest. We hebben jouw blog in de klas bekeken.
Snel kilo's aankomen en weer naar Nijverdal, dan kan ik weer een keer bij je komen spelen.
groetjes Ruben
Groetjes Jurgen, Anita, Daan & Lynn.
Ik kreeg net een mail van je mama dat jullie deze blog bijhouden en op deze manier iedereen op de hoogte kunnen houden hoe het met jou gaat. Ik ben blij dat ik op deze manier op de hoogte blijf met wat er met jou gebeurt. Ik heb meteen alles gelezen en zie dat je al heel wat hebt meegemaakt! Lieve Kanjer ik weet dat het moeilijk is maar ik weet ook dat je een vechter bent! Je kan het! Samen met je lieve familie. Ik hoop dat je snel weer thuis komt en dan kom ik gauw bij je op visite. Dikke knuffel van mij! X
Eerst wordt je kampioen met je voetbalelftal en nu ben je ook een groot kampioen op de weegschaal. Goed nieuws dat je weer iets zwaarder bent en dat je binnenkort mogelijk weer naar huis mag.
Hoewel jij nu in het hoge noorden veel slaapt en ik in het zuiden woon, ben je altijd bij mij. Ik moet vaak aan je denken. Heb zelfs over jouw verteld in mijn klas.
Wanneer gaan we weer skypen? Kunnen we lekker kletsen en dan kun je mij ook jouw kampioenposter laten zien.
Slaap lekker,
Stijn.
Wat fijn dat het al weer wat beter met je gaat en dat je misschien weer naar Nijverdal of Almelo komt.
Wij zullen je dan zo gauw mogelijk bezoeken.