Kwakkelen

Kai is de laatste weken wat aan het kwakkelen met zijn gezondheid. Hij heeft erg veel last van spierpijn en vermoeidheid na wat inspanning. Ook heeft hij net even meer last van een virusje dan wij. Laatst al een dag overgeven. Deze week is hij woensdag en vanmiddag ook weer thuis geweest omdat hij gewoon erg moe en lamlendig is van een simpele zware verkoudheid. En omdat hij maandagochtend ook al naar de psycholoog is geweest was dit qua school niet zo'n beste week.... Gelukkig zag zijn rapport er weer prachtig uit, dus tot nog toe lijden de schoolresultaten er niet echt onder. Maar de entreetoets zit er wel aan te komen dus hopelijk mist hij niet al teveel...

Emotioneel gezien waren het ook hele zware weken. Naast het feit dat Kai heel verdrietig was dat zijn opa is overleden vond hij het ook heel confronterend voor zichzelf. Dit kwam er vooral vlak na de crematiedienst uit toen we allemaal een kopje koffie nadronken. Ik heb Kai gauw mee naar buiten genomen en hij heeft daar vreselijk gehuild en geschreeuwd. Hij was plots ook even bang voor zichzelf, want als kanker dit met zijn stoere opa kon doen, waarom dan niet met hem?  Ondertussen is de rust wat weer gekeerd en zijn zowel Kai als Vico weer wat meer in balans emotioneel gezien. En ook de bloedcontrole afgelopen vrijdag was weer helemaal goed. Volgende week mogen we weer naar Groningen voor 1 van de laatste controles tijdens de behandeling.

Papa wilde bij zijn uitvaart geen bloemen maar wilde dat iedereen de gelegenheid had om een donatie aan het KWF te doen. Omdat ons gezin zwaar getroffen is door deze rotziekte wilde hij liever dat er meer onderzoek hiernaar gedaan kan worden zodat de ziekte makkelijker te overwinnen wordt en de bijwerkingen van de zware medicatie lichter zal worden. Ondertussen is de bus opgehaald en de opbrengst aan ons bekend gemaakt: er zat maar liefst bijna 500 euro in! Fantastisch! Papa zou er heel erg blij mee zijn geweest!