De hemel is een prachtig sterretje rijker

Het gaat zo goed met Kai dat we soms vergeten hoe gevaarlijk het is om een kindje met kanker te hebben. Nu er bij ons rust is en Kai toch voor 80 a 90% wel weer de oude is, is het soms zelfs lastig te bedenken wat we kunnen schrijven op ons vaste vrijdagblog. Soms hebben we er ook geen zin in, maar we willen het blog graag voor Kai up-to-date houden, zodat hij later altijd terug kan lezen hoe het voor ons als gezin en voor hemzelf was. En bovendien wordt het blog door ons werkverleden verspreidt over heel Nederland gelezen, van den haag tot enschede en van groningen tot valkenburg. De mensen die we niet dagelijks spreken kunnen natuurlijk niet ruiken dat het zo goed gaat, dus ook voor hen houden we het graag bij. 

Maar af en toe wordt je weer helemaal onderuit gehaald. Zoals vandaag. Vandaag hebben we gelezen dat dappere strijder Roan gisteren is overleden. We zijn er kapot van. Alles waar we zelf zo bang voor waren moeten deze leuke, lieve mensen ondergaan.  Mensen die net zoveel van hun prachtige zoon houden als wij en die er net zo hoopvol in stonden als wij, alleen met veel slechtere kansen. Roan kreeg 3 weken voor Kai te horen dat hij kanker heeft. Zijn ouders hadden ook net een nieuw baby'tje gekregen. Roan en Kai moesten vaak gelijk naar het dagbehandelingscentrum voor een punctie en ze lagen vaak tegelijk op M2 in het UMCG. Met de vader en moeder van roan hebben we vaak een babbeltje gemaakt, omdat je toch in dezelfde situatie zit. Maar waar Kai "het geluk" had om "slechts" leukemie in de laag risicogroep te hebben met 95% kans dat hij na het einde van zijn behandeling eind april 2015 er nooit meer wat van merkt, had Roan de pech om neuroblastoom te krijgen, met een overlevingskans van slechts 20%. Half november schreef de familie nog dat de laatste MRI scan had aangetoond dat Roan nog helemaal schoon was. De familie is op 3 december afgereisd naar Amerika. Een dag later is Roan daar opgenomen in het ziekenhuis met een plotseling erg verslechterde toestand. Op 5 december hoorde het gezin dat Roan helaas de neuroblastoom weer  volledig terug is en Roan is gisteren dus al overleden. Vreselijk voor de familie. We leven intens met ze mee. Lieve kanjer  roan, rust zacht... De hemel is een prachtige ster rijker...