Gerustgesteld en blij

Gisterochtend begonnen we met bloed prikken en controle door de mondhygieniste. Het wachten op de uitslag hebben we gezellig aan het bed van Danisha gedaan, die ook voor een dagopname op de poli was. Ze hebben beide gezellig geknutseld en genoten van Bast en Snavel. De bloeduitslagen bleken prima en tussendoor werd dus even het goede nieuws verteld (zie blog van gisteren). Daarna aanprikken, spullen op de kamer zetten op M2 en hup naar de odbc. Kai was de enige die er lag dus dat was gezellig kletsen met Ducla en de anderen. Toen Kai terug kwam uit de operatiekamer zag het er voor mij als leek wat eng uit. Hij had wat slijm vastzitten, hoestte wat en kreunde. Voor de collega's van Erwin allemaal heel normaal, maar ik vond het best wel even indrukwekkend. Er was niets bijzonders aan de hand volgens de anesthesist, en dat bleek ook. Toch werd hij anders wakker dan de andere keren. Hij kreunde veel, vroeg niet om eten of drinken en was wat kribbig. Gelukkig konden we snel naar de afdeling en zat de chemo er al rond 14.30 uur aan. Verder nergens last van gehad. We blijken trouwens net als 2 weken geleden  gezellig op de kamer te liggen bij Jonah.

Vannacht ging zoals je kunt verwachten bij iemand die vast slaapt door de zoveelste narcose binnen 4 maanden tijd en die 3 liter vocht krijgt toegediend per dag: Natte luiers en om 4.30 uur een nat bed. Geeft niets, hij sliep verder zo lekker dat we er weinig uit hoeften, het bed was zo weer schoon en Kai kan er niets aan doen... Ik ben vanaf dat moment wel 1,5 uur wakker geweest. Veel nadenken, vragen opschrijven en  luisteren naar de geluiden op de nachtpost van de verpleegsters (we hebben nu een kamer bij de nachtpost en ik slaap dit keer bij de deur)... Vanochtend lekker laat opgestaan 8.00 uur en lekker ontbijt op bed gehad. Rond 10.30 uur kwam dokter de bont. Ze heeft naar aanleiding van mijn verbaasdheid gisteren nog contact gezocht met de skion, de stichting kinderoncologie nederland. Blijkbaar hebben zij een controlelab. Van het eerste ruggevocht zijn 3 buisjes afgenomen. 1 is naar het skion gegaan, 2 zijn in Groningen gebleven. In het buisje bij het skion zat bloed bij in, dus zij hebben het genoteerd al een tlp, een lumbaalpunctie die vervuild is met bloed. In de buisjes in Groningen zat het bloed niet zichtbaar in (dat schijnt na een tijd ook weer te verdwijnen). Vandaar hun eerste reactie dat er leukemiecellen in het ruggevocht zaten.  Gisteren hebben ze nog eens de aantallen cellen vergeleken in alle buisjes en ze zijn ervan overtuigd dat de cellen toch uit het bloed waren. Kortom: de standaard risicogroep (laag risico klinkt iets te positief...) is toch echt een terechte indeling. Het feit dat hier gisteren na mijn verbazing en onrust gelijk controle acties op zijn uitgevoerd voelt heel erg goed. Zo langzamerhand geloof ik het nu ook wel. Vandaag krijg ik op schrift het controleprotocol en daarna heb ik morgenvroeg een gesprek met dokter de bont.